HANNAH ARENDT EN HET TOTALITARISME

De Joodse filosofe Hannah Arendt (1906-1975) behoort tot de belangrijkste politieke filosofen van de vorige eeuw. Zij vluchtte in 1933 na het aan de macht komen van Hitler weg uit Duitsland, eerst naar Frankrijk en later naar de Verenigde Staten. In 1951 publiceerde zij haar lijvige studie The Origins of Totalitarianism, waarvan een gedeelte in het Nederlands is vertaald. In dit boek onderzoekt zij de oorsprong en de kenmerken van totalitaire systemen (het nationaalsocialisme en het stalinisme) alsmede het antisemitisme. In haar latere werken verdiept zij haar onderzoek door de maatschappelijke en individuele fundamenten van het totalitarisme bloot te leggen. In 1963 publiceerde zij een boek dat haar misschien wel de grootste naamsbekendheid heeft opgeleverd: Eichmann in Jerusalem. Hierin beschrijft zij als verslaggever van de New Yorker het Eichmannproces dat in 1961 plaatsvond. Daarbij lanceerde zij de gevleugelde uitspraak over de banaliteit van het kwaad die steeds met haar naam verbonden bleef. Het is pas in haar latere werk, met name The Life of the Mind (gepubliceerd in 1971; ook dit werk is in het Nederlands vertaald) dat zij de betekenis van deze uitspraak verder heeft verhelderd.