De verhuftering van de samenleving (29/10/2019)
Dr. Bas van Stokkom verricht onderzoek op het grensvlak van ethiek, criminologie en de bestuurswetenschappen. Tot de thema’s die in zijn onderzoek aan bod komen, behoren burgerschap en lokale veiligheidszorg, politie, conflictbemiddeling, herstelrecht en sanctietheorieën. Steeds gaat het om de studie van kansen en knelpunten van sociale redzaamheid. Met zijn publicatie Wat een hufter reageerte Bas van Stokkom op de vermeende verruwing en de verharding van de Nederlandse maatschappij.
Grenzen aan de zorg (15/10/2019)
De kosten in de zorg lopen met name uit de hand omdat we inmiddels meer geld uitgeven ter bestrijding van onze angsten en onzekerheden dan aan de behandeling van ziekten. Wij mogen niet verwachten dat in een land waar men vrijwel onbeperkt mag roken, maar beboet wordt voor het niet-dragen van een autogordel, de politiek besluiten betreffende onze gezondheidszorg op rationele gronden neemt. Volgens prof. dr. Jan Anne Roukema zal de burger zelf reële keuzes in de zorg moeten gaan maken nu de politiek dat niet durft.
De sociale benadering dementie en social trials: een nieuwe fase in dementiezorg (9/4/2019)
Het publieke debat over dementie wordt beheerst door de cure (zoektocht naar de pil en diagnostiek), de kwaliteit van verpleeghuizen en het levenseinde-debat. Dit zijn zeker thema’s met bestaansrecht, maar het bezwaar is dat ze niet het perspectief van mensen die dagelijks leven met dementie niet dekken. Verreweg de langste periode wonen mensen met dementie gewoon thuis, alleen of met hun partner. Er is dan vaak lange tijd nog geen behoefte aan medische ondersteuning en zorg. Ten onrechte wordt dan vaak gedacht dat er geen steun nodig is. Wat vaak wordt vergeten is dat mensen met dementie en hun naasten de draad van het gewone leven weer willen oppakken. Ze moeten nieuwe invulling van het leven en de dag zoeken. En ook relaties zijn veranderd. Er is behoefte aan een bredere dan medische zorg-benadering: een sociale benadering. In deze lezing ging prof. dr. Anne-Mei Thé in op de Sociale Benadering Dementie en de daarbij behorende praktijkagenda.
Galilei en Spinoza en het probleem van de twee boeken (15/11/2016)
Welbekend zijn de woorden van Galilei dat het Boek van de Natuur geschreven is in de taal van de mathematica en zijn letters zijn driehoeken, cirkels en andere geometrische figuren.
Dat boek op die manier lezen en niet louter afgaan op wat de zintuigen ons leren, is de waarheid van de natuur leren kennen. Het is tegelijk Gods Geest leren lezen in zoverre die zich reveleert in de Natuur. Dat doet bij Galilei de vraag rijzen naar de betekenis en de waarheid van dat andere boek, het Boek van de Openbaring, de H. Schrift, en naar de verhouding tussen die twee Boeken en de Ene Waarheid. Het probleem van de juiste interpretatie van de Schrift kan daarbij niet ontweken worden. Spinoza confronteert zich met precies dezelfde fundamentele vroegmoderne problemen als Galilei. Ze hebben alle te maken met de onderlinge relatie tussen de nieuwe mathematische fysica, de moderne filosofie/metafysica en de ‘geopenbaarde waarheid’ van Schrift en theologie. Prof. dr. Herman de Dijn ging in op de vraag of Galilei een voorloper van de radicale denker Spinoza is of nam hij toch een andere (katholieke) positie in?
